Met een één-pits gasbrandertje en twee pannetjes (ze lijken op de foto nog groot, maar in werkelijkheid is het net groot genoeg voor 2 personen), is het natuurlijk aanpassen. Onderstaand mijn uitrusting, die ingeklapt en in elkaar geschoven (zoals de russische matroesjka’s) slechts heel weinig ruimte innemen. Gewicht: 520 gram. Verder een alu schermpje om de brander te beschermen tegen de wind.

Ik heb al op internet gelezen dat mensen de pasta, rijst of aardappelen eerst koken, dan het pannetje met deksel er op in de slaapzak zetten zodat e.e.a. warm blijft, om vervolgens het vlees te braden en een saus toe te voegen. Zo kun je met twee pannetjes toch nog een redelijke maaltijd koken.

Verder neem ik de nodige kruiden mee in kleine (zip)zakjes. Die passen nog bij de pannenset in de plastic kommetjes….

Ik ben op zoek naar gerechten en ben al het een en ander tegengekomen, maar ik nodig iedereen uit mij smakelijke eenvoudige en vooral voedzame gerechten te sturen. Ik heb al enkele recepten:

• Chili con carne (gehakt rullen, uitje fruiten, tomaten en kruiden er door en vervolgens bruine bonen in de pan);
• Spaghetti (spaghetti koken, gehakt rullen, uitje fruiten, verse tomaten pletten, blikje tomatenpuree, prei en kruiden erdoor);
• Zalmsnippers met pasta, creme freche, dille en broccoli. De broccoli wordt gelijktijdig met de pasta gekookt;
• Rijst met erwten en satéstokjes;
• Rijstprutje met kip, kruiden, uien en gesneden oosterse groenten (ook in het buitenland te krijgen?)
• Blik champignonsoep met boursin, geserveerd met gebakken aardappeltjes en groente;
• Pasta met geruld gehakt, uien, spinazie en knoflook (ik slaap toch alleen…) 🙂

Nadat http://www.vialiberam.com live gegaan is (na drie weken al door ca 150 personen uit 5 landen 600 keer bezocht 🙂 ) vragen veel mensen me waarom iemand zo’n queste gaat ondernemen. ‘Vrijheid’ is het eerste motief dat in mij opkwam, maar bij nader inzien vind ik ‘ontmoeten’ toch ook wel een heel mooie reden;

• Ontmoeten in de zin van dingen niet meer moeten of hoeven te doen. Er voor zorgen dat je het ‘moeten’ kwijtraakt. Ont-moeten dus. Je ontdoen van het ‘moeten’. Alleen voor jezelf zorgen, niet wetend wat de dag van vandaag brengt en alles maar over je heen laten komen. Dat is ook de reden waarom ik mezelf geen vast tijdschema heb opgelegd. Gaat het een dag niet goed? Niets moet, dus eerder stoppen of ueberhaupt niet vertrekken. Geen schema’s, geen afspraken en maar één doel: Santiago bereiken en zelfs dat moet niet. Alles mag, niets moet meer. Weg met de druk. De Dikke van Dale kent het woord overigens niet in deze betekenis. Misschien wel een leuke nieuwe variant. Ik ont-moet. Betekenis: Ik streef er naar niets meer te moeten (yes!). Benieuwd of ik afkick verschijnselen krijg……
• Ontmoeten in de traditionele betekenis van mensen tegenkomen, mede fietsers, wandelaars, geïnteresseerde passanten en, zoals een van de andere camino-gangers die de tocht al heeft volbracht (dank je Miguel) het zo mooi uitdrukte: ‘Engelen’: mensen die je spontaan een slaapplaats aanbieden als je er geen kunt vinden of ongevraagd een bordje eten op de camping langs brengen als je hondsmoe voor het tentje voor pampus ligt na een dag stoempen op het stalen ros, je helpen als je pech hebt of oprecht geïnteresseerd zijn in jouw verhaal of gewoon een glimlach als je langsfietst. Natuurlijk werkt dit ook andersom; Het zelf luisteren naar andere mensen of hen helpen waar mogelijk om zo het goede in de mens te (doen) ontmoeten.

Misschien wel erg romantische gedachten (ja Petra, ik heb het blijkbaar toch in me) en een tikkeltje naïef wellicht ook, maar mijn antwoord op de vraag zal dus vanaf nu steevast zijn:

De camino is voor mij ontmoeten…

Ik heb me dan ook voorgenomen toekomstig in het blog verslag te doen over ontmoetingen, naast de wat meer zakelijke informatie over de voortgang van de reis, het weer, de overnachtingsplek, het eten, de route etc..

Wordt vervolgd……