Afgelopen zondag voor het eerst de nieuwe fiets uitgeprobeerd. Meteen 120 kilometer gefietst van Sittard naar Wijchen.

De weersvoorspellingen waren goed (Buienrader gaf aan dat het tot ca 16 uur niet zou gaan regenen), maar helaas……vanaf Ospel (na ca 40km fietsen) tot na Deurne (op km 90) kwam het met bakken uit de hemel en was het nat, grauw en winderig. 😦

Overigens was het zuidwesten wind en fietste ik naar het noorden, dus de wind kwam schuin van opzij. Af en toe vol tegen, maar soms ook vol in de rug bij draaiende wegen.

Al met al een natte dag dus maar door de wind toch goed te doen. Wel miste ik de waterdichte sokken en het regenjasje dat ik nog moet ophalen.

De fiets functioneerde prima op een paar kleine dingen na, zodat ik na ca 5 uur fietsen tevreden aankwam in Wijchen.

Dit wordt mijn fauteuil gedurende de trip. Een opvouwbare ultra lichte campingstoel van 870 gram. Kan volgens de beschrijving tot 100 kg gewicht aan.

Ik heb hem toch maar even uitgetest de afgelopen dagen aangezien ik (nu nog) op de grens van het maximum gewicht zit. :(..

Conclusie: prima comfort en toch licht. Makkelijk op te zetten en af te breken. Op te bergen in een klein pakketje van 35 x 12.

Zeker ook geschikt voor zwaargewichten….

Gezien het aantal kilometers dat je op de fiets zit is goede fietskleding een must.

Ik neem in ieder geval mee: twee fietsbroeken (een om te dragen en een om te wassen/drogen), twee shirts, een regenjas merk Vaude, waterdicht en toch ademend,

een set rainlegs, licht en comfortabel om te dragen,

waterdichte sokken merk Sealskinz, met gore-tex dus toch ademend,

en schoenen: Shimano Trekking  type SH-MT22. Daar kun je niet de Himalaya mee beklimmen, maar het zijn toch comfortabele stappers, waarmee je tijdens het fietsen met SPD plaatjes in ieder geval geen ‘ dode’  voeten krijgt.

Alles ook weer (voor weinig :)) gekocht op Ebay en Marktplaats.

Verder gewone kleding (van alles 1, behalve de onderbroeken :)) en een broek met afritsbare pijpen.

 

Als je tussen de 5 en 6 weken onderweg bent en niet in hotels of dergelijke wilt overnachten, ben je aangewezen op campings of plaatsen waar pelgrims onderweg hun tentje neer mogen zetten.

Omdat het ook wel eens slecht weer kan zijn en dus ook de tent als verblijfsruimte wilt kunnen gebruiken, wil je toch wel iets meer ruimte. Nu kun je uiteraard geen bungalowtent van 10 kilo meenemen, dus het blijft behelpen.

Toch is er nog genoeg te kiezen. Een eenpersoons of een tweepersoons tent bijvoorbeeld. Tunneltent of koepeltent. Alleen een buitentent of een exemplaar met binnentent.

In ieder geval wil ik een tent waar ik ook helemaal in pas en ook een beetje bewegingsvrijheid heb. Verder wil ik er in ieder geval ook in kunnen zitten en overweeg ik om ook de fiets ‘binnen’ te zetten. Om die reden heb ik een inklapbaar stuur op de fiets gemonteerd. Stuur inklappen en voorwiel er uit halen zou moeten kunnen werken.

Verder moet de tent ook onder extreme omstandigheden waterdicht zijn.

Uiteindelijk heb ik een mooie tent gevonden op Ebay (where else?); een nieuwe Pinguin Echo 2 van 1,9 kg. Ingepakt slechts 45*12 cm en dat voor €55. Met binnen- en buitentent. Extreem waterdicht en een hoogte (binnen) van 1 meter, zodat ik in ieder geval ook nog in het midden in een stoeltje kan zitten.

Om m’n blog bij te werken bijvoorbeeld….

Herfst 2015

Via Liberam, vrij vertaald: ‘de weg naar de vrijheid’, was een van de namen die bij me opkwam toen ik lang geleden besloot om ooit een keer in de toekomst de Camino (zoals de weg naar Santiago de Compostela wordt genoemd) fietsend af te leggen.

Niet per definitie een zoektocht naar mijzelf (hoewel je natuurlijk niet weet of je jezelf niet toch tegenkomt) of het mezelf bevrijden van een juk of meer van dat soort zware gedachten heb ik daarbij voor ogen gehad, maar het hopelijk proeven van een gevoel van ultieme vrijheid, gekoppeld aan een sportieve prestatie en mogelijk een spirituele ervaring opdoen (waarom ook niet?) is wat ik me voorstel bij de Camino.

Op m’n 55 ste vind ik dat het er dan toch maar van moet komen. Ergens tussen half mei en begin juni 2016 wil ik op het door mezelf gebouwde stalen ros over oude wegen naar Galicië fietsen.

Ik heb er voor gekozen om alleen te gaan. Niet omdat ik niemand mee wil nemen, wel omdat iedereen die de weg heeft afgelegd aangeeft dat je op die manier het echte Camino gevoel ervaart.

Primitief moet het ook worden. Geen hotels, maar een tentje om te slapen (liefst in het wild, maar wel veilig)  en een campinggasbrander om het eten te maken. Geen luxe of haute cuisine dus, maar lekker basis. Prima ook om met het oog op de Pyreneeën nog wat overtollige kilootjes kwijt te raken……

Misschien verandert onderweg mijn gedachte daarover nog wel, maar zo kijk ik er nu tegenaan.

Een aantal vragen heb ik nog, maar er is ook nog voldoende tijd om daar antwoorden op te vinden. Zo vraag ik me af of ik met de trip geld wil ophalen om een goed doel te steunen. Ik twijfel, want ik wil mijn omgeving niet opzadelen met financiële verplichtingen, ook al zijn ze bestemd voor het goede doel.

Ten aanzien van de uitrusting moet ik ook nog de nodige spullen aanschaffen. Een aantal zaken heb ik al c.q. al gekocht (lang leve Ebay en Marktplaats!), maar er moeten ook nog keuzes worden gemaakt, waarbij techniek, bruikbaarheid, gewicht en prijs de belangrijkste criteria zijn.

Ik zal de komende weken/maanden zoveel mogelijk bijhouden wat er zo allemaal op mijn pad komt. Dit pad naar de route is overigens een weg op zich….

Viva Via Liberam!!!!!