Dag 7 Chablis- Vezelay (51km en behoorlijk wat hoogtemeters)

Nadat ik gisterenavond de blog had bijgewerkt ben ik lekker gaan slapen. Content dat de fiets weer was gemaakt. Toch besloot ik om een rustdag te nemen op vrijdag, mijn name om ‘la derriere’ rust te gunnen.

Rond een uur of 2 vannacht begon het hard te waaien. Ik werd wakker van de wind, maar sliep eigenlijk weer snel in. Niet voor lang want een hevig onweer barstte los boven mijn tentje. Uiteraard met het klassieke regenpatroon; eerst zacht, zelfs een beetje aangenaam tikkend op de tent, maar vervolgens barstte het in alle hevigheid los om vervolgens tot een uur of vier aan te houden. Nu is het tentje stormvast, dus in het begin dacht ik: geen probleem, gewoon doorslapen. Langzaam vormden zich evenwel builen regen in het doek, waarvan ik wakker werd als ze mijn neus of hoofd raakten. Op dat moment maakt de buitentent contact met de binnentent en gutst het naar binnen.

Bweh. De builen van binnenuit leeggooien en weer proberen te slapen, jezelf steeds een beetje kleiner maken om in het hoge deel van de tent te blijven slapen. Op gegeven moment ben je evenwel uitverkleind en laat je het geheel maar over je heen komen. Inclusief het water.

Toch ben ik weer in slaap gevallen en rond een uur of 7 wakker geworden. Het water stond in mijn binnentent. De slaapzak en het luchtbed nat. De schoenen had ik buiten onder een afdakje gezet en uiteraard …..nat. De was (ik was iedere avond mijn fietsbroek en tricot, maar had gisteren ook nog de onderbroek, het onderhemd en de handdoek gewassen) waren uiteraard doorweekt. Lekker wakker worden.

De stoel had ik uiteraard buiten laten staan dus na het ontbijt met het lekker verse zonnebloem stokbrood (smaakt goed met pindakaas overigens) was m’n achterste vochtig. Tot overmaat van ramp begin het te regenen toen ik water aan het koken was voor de thee.

In de ontspanningsruimte ben ik toen gaan zoeken hoe de weersverwachtingen voor Chablis die dag zouden zijn. Daar werd ik niet vrolijk van. Wel van het weer iets verderop in Vezelay, dus besloot ik om de rustdag maar te laten voor wat het was. Dat was een prima keuze. In Vezelay was er rond 5 uur een stevige onweersbui, maar verder was het eigenlijk goed. Nu (21.00 uur) is het goed afgekoeld. Vannacht dus weer lekker in mijn nog natte slaapzak kruipen.

Ik had vanochtend toen ik naar de bakker fietste al gevoeld dat het met mijn achterste niet slecht ging. Dus.. Inpakken maar. Nou is het niet fijn alle spullen nat in te pakken, maar een andere mogelijkheid was er niet. Ik schat dat ik door het water in de tent en de kleding minimaal 2 kg extra bagage had. Ik hoefde maar ongeveer 50 km te fietsen, dus had er eigenlijk geen problemen mee.

Het landschap was vandaag weer heuvelachtig zoals alle andere dagen in Frankrijk. Alleen waren de wijnstokken van Chablis vervangen door onmetelijke graanvelden. Zover als het oog reikte soms. Het ging vandaag vrijwel geheel over binnenweggetjes. Er was nauwelijks verkeer. Alles ging goed en ook de lekke band (de eerste!) kon mijn humeur niet bederven. Rond 2 uur kwam ik aan in Vezelay. Hier ademt alles pelgrimage; Op de wegen naar het dorp kom je bronzen schelpen tegen en overal zie je aanbiedingen voor de pelgrims. Of het nu de winkeltjes, de hotels of de restaurants zijn. Ook is er een vestiging van het Franse St Jacques genootschap. Ik ben even gaan buurten en heb nog wat tips gekregen voor onderweg.

Ik besloot te gaan slapen in de refuge. Een schitterend middeleeuws huis met veel sfeer en alle voorzieningen. Je hoeft in principe niets te betalen, maar er wordt een zogenaamde donativo (een vrijwillige gift) gevraagd. Je mag gebruik maken van alle faciliteiten en koffie of thee en allerlei andere zaken gratis nemen. Ook is er mogelijkheid je kleding te wassen en te drogen. Mannen en vrouwen slapen gescheiden op grote schone zalen met 15 personen. Hygiene is belangrijk om de (punaises de lits = bedwantsen) buiten de deur te houden. Er slapen hier ook paters maar die begeven zich niet onder de pelgrims. We werden overigens gewaarschuwd voor een dementerende pater die hier ‘ vrij’ rondloopt en nogal wat fratsen uithaalt.

Ik ben erg blij dat ik niet weer in het tentje hoef te slapen (er is hier ook een camping) want er wordt weer onweer verwacht. De vooruitzichten zijn sowieso niet te best: tot woensdag a.s. Wordt er regen voorzien. We zullen zien. Vanochtend begon ook druilerig, maar vanmiddag heb ik me moeten insmeren. Ik heb me voor het restant van de route in Frankrijk een boek gekocht waarin ook alle herbergen en andere logementen staan. Is net iets handiger in het zoeken.

In de basiliek van Vezelay heb ik een kaars opgestoken. Was effe een emotioneel momentje. Dan merk je toch dat je los begint te komen van het ‘ normale’ leven en meer tot jezelf komt. Ook de stevige inspanning die ik toch ook weer vandaag heb moeten leveren (veel bergen en bergjes) maakt je een ander mens.

Mooi…

Dat was het voor vandaag. Tot morgen!!!!!!