Dag 9 Premery – Charenton du Cher 102 km

In Premery heeft het vannacht weliswaar geregend, maar dat was binnen alle perken. De binnentent bleef droog. Zo kan het dus ook

Vanochtend vertrokken na eerst nog even goedendag tegen Anneke en Karel te hebben gezegd. Eerst bij de bakker weer een bijzonder lekker vers brood gescoord (wordt tegenwoordig ook in stukken gesneden). De route ging al snel weer bergop. Ik blijf het vervelend vinden om s ‘ochtends direct te moeten klimmen. De ene na de andere heuvel doemde weer op, maar na een kilometer of 25 werd het duidelijk vlakker. Ik reed temidden van velden met haricotverts (tenminste zo zagen ze er uit) over uitstekende wegen maar door een nagenoeg volledig verlaten gebied. De dorpen en gehuchten straalden armoede uit. Veel huizen hadden duidelijk te kampen met achterstallig onderhoud. Ook waren er veel vervallen woningen om over de gesloten winkels en hotels maar niet te praten.

Na een kilometer of 30 kwam ik in Nevers, het oorspronkelijke doel van trip van gisteren. Ik ben er op mijn gemak doorgefietst, maar ben, gezien de volle bepakking, geen dingen gaan bezichtigen. Na Nevers werd de weg vlakker en kwam ik zowaar weer aan bij een kanaal (le canal lateral de Loire) waar de voet- en fietswegen naar Santiago gelijk aan elkaar lopen. Daar trof ik een Belgische pelgrim (Herman uit Leuven) die de camino in etappes loopt. Hij was een week geleden in Vezelay gestart. We hebben effe samen staan kletsen, waarna ieder weer zijns weegs ging. Bon camino Herman!

Ik vind het altijd een verademing om langs een watertje te rijden, ook al omdat je weet dat je dan geen hoogtemeters hoeft te maken :). Apropos hoogtemeters: langzaam geef ik mijn aversie tegen de bergjes op. Weliswaar is de inspanning steeds flink, maar aangezien je zo rustig rijdt dat je de dieren om je heen kunt horen, heeft het ook weer wat. Verder gaat het fietsen bergop steeds gemakkelijker naarmate ik langer rijd.

Helaas was overigens de route langs het kanaal maar kort (een kilometer of 10), zodat ik snel al weer in het ‘normale’ landschap zat. Waren de afgelopen dagen erg mooi qua natuur en dorpen, nu was het een stuk minder. Desondanks: het fietsen ging weer lekker. Ik besloot daarop vandaag weer meer dan 100km te fietsen. Dat werd later op de dag toch nog bemoeilijkt omdat een stevige tegenwind opstak. Deze voerde overigens duidelijk warme lucht aan. Ook weer heel bijzonder om dat zo bewust mee te maken. Zo rond de 90km ben ik gaan zoeken naar een overnachtingsplek.

Aangezien de luchten steeds donker kleurden liet ik de campings waar ik langs reed voor wat het was. Uiteindelijk zit ik nu in Charenton du Cher bij een particulier lid van het Jacobsgilde. Ik was overigens net op tijd binnen, want nadat ik de fiets had gestald begon het stevig te regenen.

Het huis doet denken aan van die romantische Engelse films; Grote oprijlaan met aan de rechterzijde een uit gele natuursteen opgetrokken bijgebouw (nu de garage, maar vroeger voor dieren zo te zien) en in het midden een uit gele steen opgetrokken herenhuis met allemaal kleine raampjes en een grote groene wingerd evenals diverse rozenstruiken tegen de muren. Binnen is alles schots en scheef, met dikke grove eikenhouten vloeren en in de gang witte marmer. Oud en met heel veel charme. Ik vind het geweldig. Niet onderkomen, maar wel allemaal wat gedateerd.

De eigenaresse gaat straks voor me koken. Samen met de overnachting en het ontbijt morgenochtend kost het €30. Ben benieuwd hoe het gaat smaken. Zo dadelijk weer de route voor morgen voorbereiden. Een paar dingen heb ik onder de douche uitgewassen. Nu nog droog krijgen. Vandaag heb ik de fietsbroek, het tricot en de sokken aan de fiets gehangen om te drogen. Zo aan de blikken in de ogen van de mensen hier te zien was het behoorlijk lachwekkend…..