Dag 11
Cluis- Benevent L’Abbeye 81 km

Vandaag een dubbele aflevering ( dag 10 en dag 11) 🙂 . De afgelopen dagen lukte het me niet goed de blog bij te werken vanwege slechte telefoonverbindingen. Het is vandaag al dag 11!!!! In totaliteit heb ik al meer dan 1.000 km gefietst. Gaat toch sneller dan je denkt.

Vanochtend waren de wandelaars in de gite weer als eerste wakker. Om 6 uur was het al een drukte van jewelste. Het is ook onmogelijk om de uitrusting te pakken en stil te zijn. Ik ben toch nog even in bed blijven liggen. Het was nog lekker warm…

Om 7 uur ben ik opgestaan, naar de bakker gelopen en weer een vers brood gehaald. Het was vanochtend koud. Zo’n 9 graden en uiteraard regende het pijpenstelen.

Ik was nog net op tijd terug om Dominique (40jr) en Inez (26) een hand te geven. Alain, met wie ik gisteren het laatste stuk had gefietst, was inmiddels ook wakker. Samen hebben we ontbeten. Om half 9 stapte ik weer op de fiets. Alain wilde nog even de route in het boekje bekijken. Helaas zijn onze snelheden en dagafstand zo verschillend dat we niet verder samen kunnen fietsen. Ik kreeg het gisteren in de laatste 20 kilometer erg koud vanwege het lage tempo. Dat zou vandaag funest zijn geweest, want de hele ochtend en middag schommelde de temperatuur tussen de 10 en 11 graden.

Stel je daarbij voor dat het windkracht 4 waait (tegenwind uiteraard) en flink regent, dan heb je drie van de vier elementen die de dag zwaar maakten. Het vierde element, de steeds hoger wordende berg(jes) en vele hoogtemeters, was er ook bij mooi weer geweest. Ik denk dat ik zeker meer dan 1.500 hoogtemeters voor m’n kiezen heb gehad. Van de gefietste kilometers was er niet een vlak: ofwel het ging bergop, ofwel bergaf. Als je bovenop de berg kwam en dacht even te kunnen uitrusten, kreeg je de wind (inclusief regen) weer vol in de snufferd.

Een stevige kluif dus. Ook de wandelaars die ik onderweg tegenkwam en sprak, klaagden steen en been. Iedereen kortte de route in. Ik ben blij dat ik toch nog in Benevent, mijn oorspronkelijk geplande stop voor vandaag, ben aanbeland.

Ik starte met mijn gewone uitrusting, een korte fietsbroek, dikker tricot en waterdichte jas. Geen sokken in de schoenen. De waterdichte sokken waren nog niet droog aan de binnenkant. Dat krijg je als je iedere dag de was doet om weer een beetje fris aan de start te verschijnen. Halverwege heb ik de natte sokken toch maar aangetrokken in de hoop weer iets warme voeten te krijgen. Lekker soppend heb ik de weg vervolgd, maar merkte wel meteen het verschil in temperatuur….

Ik verblijf nu in een privé gite voor pelgrims in Benevent. Yves, de verhuurder, is zelf een Santiago ganger, dus hij weet waar je behoefte aan hebt. Hij is met zijn vrouw en twee ezels in 2009 naar Santiago gelopen. Noemde het zelf gekkenwerk, aangezien de Spanjaarden niet dol waren op de dieren. Volgens zijn zeggen zijn de Spanjaarden in z’n algemeenheid ook niet kapot van de Fransen. Ze liepen daarom s’nachts en sliepen overdag. Bizar.

Op de begane grond van de gite is een winkeltje met allerlei bruikbare snuisterijtjes en uiteraard veel ezel spulletjes. Zo dadelijk even neuzen.

Ik heb een halfuurtje met hem staan praten over de streek weer ik nu ben, Le Creuset. Ik kende de naam overigens alleen van de bekende geëmailleerde braadpannen ( (: ).

2 van de 3 huizen staan hier te koop en worden veelal door Engelsen en Nederlanders gekocht die op zoek zijn naar ruimte om paarden te houden of een B&B te beginnen. De mensen die hier geboren en getogen zijn, trekken weg. Hij vertelde ook, dat als je hier een huis wilt kopen, je moet beginnen met biedingen die de helft van de vraagprijs zijn. Vooral als er mensen in gewoond hebben die overleden zijn en de kinderen ver weg wonen is de kans dat je zo’n huis gegund krijgt groot!!

Hij vertelde me ook dat de pelgrims in Frankrijk ‘Les Jacquets’ worden genoemd; Een samentreksel van de naam St. Jacques. Leuk bedacht en voor vandaag in ieder geval erg toepasselijk. Ik heb namelijk best een jas uitgedaan onderweg…..