Dag 14
Sorges – Pellegrue. 115 km

Vanochtend werd ik pas laat wakker (7.30uur). Gisterenavond hebben we lekker gegeten; de vrijwilligers van de gite hadden gekookt: vooraf een salade met tomaten, als hoofdgerecht worstjes met aardappelen en linzen en als nagerecht een vanilletoetje, een stukje appeltaart en Franse kaas met koffie toe. Uiteraard ontbrak ook de rode wijn niet en al vlug werden de gesprekken zeer geanimeerd. Met name vanwege de verhalen over de Camino. De 3 Franse pelgrims die mee aan tafel zaten, hadden het ene na het andere verhaal. Allemaal waar gebeurd uiteraard…

Zo vertelden ze dat ze een week geleden in een dorp aankwamen waar ze al lang van tevoren een gite hadden gereserveerd. Bij reservering moet je vaak het telefoonnummer achterlaten. Bij aankomst waren ze niet naar de gite gegaan, maar aangezien ze al laat waren, naar het lokale restaurant en hadden goed getafeld, toen ze rond een uur of half negen een sms kregen van de Gendarme; Helaas moest vanwege omstandigheden de overnachting in de gite geannuleerd worden.

Vreemd, een sms van de politie en niet van de eigenaren van de gite. Ze overlegden met de eigenaar van het restaurant of deze nog een overnachtingsplaats voor hen had, maar zowel bij hem als ook bij de andere gelegenheden was alles bezet. De eigenaar van het restaurant besloot hen vervolgens naar Limoges (20km verder) te brengen waar nog wel plaats was en haalde hen de volgende dag weer op. Je moet namelijk de tocht weer beginnen waar je bent gestopt.

Enkele dagen later hoorden ze van andere pelgrims die na hen in het betreffende dorp waren geweest, dat op die dag rond de klok van 6 uur de eigenaresse van de gite haar man met een mes had vermoordt……

Stel je voor dat ze alvorens naar het restaurant te gaan toch direct naar de gite waren gelopen. Dat was ongeveer omstreeks 6 uur. Bizar verhaal, maar waar gebeurd. Enige tijd werd er aan tafel gegist naar de reden van de moord, maar op enig moment wisten we het zeker: de man van de eigenaresse was waarschijnlijk 25 jaar getrouwd en vergeten haar bloemen te geven. Morbide humor , maar wel hilarisch..

Zo gaan de avonden snel voorbij en voor je het weet lig je al weer in bed te slapen.

Vandaag had een geweldige dag. Het fietsen ging als een speer. Hoewel ik laat was vertrokken had ik om 13 uur al 70km gefietst inclusief een bezoek aan de Lidl voor het brood en de yoghurt en een paar plasstops. Ondanks de toch weer stevige heuveltjes aan het einde voelden de 115 kilometers als gemakkelijk. Aangekomen in de royale gite (6 slaapplaatsen en royale kamers met kookgelegenheid) trof ik Veerle en Steven uit Gent. Aangezien het lokale restaurant de geest heeft gegeven, zijn we gedrieën naar de lokale supermarkt getrokken en hebben inkopen gedaan. Vervolgens werd er gekookt: witlof met kaas (voor Steven, die vegetarisch is:met zalm), aardappels en voor mij een koteletje. Steven had een bechamel saus gemaakt met kaas die over de witlof ging. Smaakte uitstekend. Toe aten we nog een sojatoetje.

Overigens: de mascotte van het dorp is een kraanvogel die naar verluidt de lokale bevolking bescherming biedt tegen diefstal.

Ik weet nog niet waar ik morgen naar toe ga. Volgens alles is Saint Jean Pied de Port, de laatste plaats in Frankrijk, nog ongeveer 250 km. Als ik weer een goede dag heb, kan ik een eind komen.

O ja, het weer. Vandaag was het voor het eerst in ongeveer een week droog. Wat een opluchting. De temperatuur liep op tot een graag of 25 vanmiddag. Een enorm verschil met de 12 graden van de afgelopen dagen. Vandaag parelde het zweet bergop alweer langs het hoofd. Zo snel gaat dat hier in het zuiden. De komende dagen loopt het kwik steeds verder op, volgens de charmante secretaresse in het gemeentehuis tot tropische temperaturen. We zullen zien!!!!!