Dag 3 Sittard-Parijs (82km)

Na het schrijven van de blok gisterenavond, ben ik direct gaan slapen, Niek lag inmiddels al op de zit-slaapbank. Hij had de meeste plaats in genomen. Dat krijg je als twee van die bovengemiddeld lange mensen zo’n kleine slaapplek moeten delen. Ik ben er maar stil naast gaan liggen en beiden hebben we eigenlijk verrassend goed geslapen. Rond een uur of half 8 werden we wakker.

Het ontbijt heb ik overgeslagen. Niek heeft de chocovlokken gegeten. Het zou kunnen zijn dat het daaraan lag dat hij de eerste paar uur niet vooruit kwam. Misschien zaten ook de kilometers van gisteren nog in de benen……

Het weer was nochtans geweldig. We vertrokken met een strak blauwe lucht en een fris tegenwindje, maar rond de middag was het kwik opgelopen tot 20 graden. Beenwarmers en jasjes uit. Niek is enigszins verbrand door de zon.

De eerste 50 kilometer volgden we nog de Maas. Mooie stukjes natuur en over het algemeen zeer goede fietspaden. Onderweg kwamen we nog een pipowagen met pony en twee Nederlanders tegen. Dat is nog eens avonturen. Helaas ben ik vergeten foto’s te maken.

De lunch bestond uit opgebakken brood (leve het campinggasstel) van gisteren want we hebben onderweg geen warme bakker meer kunnen vinden. Smaakte ook nog wel.

Vervolgens reden we de Ravel richting Mariembourg op. Een lange afstandsfietspad. Ontzettend goed aangelegd. Veilig ook, We schoten na de eerste klim aardig op. Om een uur of 3 bereikten we Mariembourg, waar we bij de lokale Spar nog inkopen gingen doen. Daar waren we ook getuige van de aanhouding van een winkeldief. Er werd wat geduwd en getrokken en vooral veel geschreeuwd. Sensatie. Tis wa…..

De laatste kilometers tot onze allercharmantste Chamber d’hotes waren voor Niek weer een marteling. Het ging zoals alle dagen bergop, hoewel de stijgingspercentages wel meevielen. Weer de chcovlokken denk ik.

Vanavond hadden we pech. Ik had bij het boeken van de kamer gezien dat er ook eten voor de gasten wordt gemaakt, maar helaas. De dochter des huizes moest met spoed naar het ziekenhuis en dus was er geen avondeten. Bezorgen laten is hier helaas niet mogelijk. We zitten echt in the middle of nowhere. In de omgeving is weliswaar een restaurant, maar dat ligt op 7 km afstand. Daar krijg ik m’n zoon niet meer warm voor. Dan maart de broodjes die we bij de Spar hadden gescoord, gesmeerd met tonijn (uit de noodvoorraad) en pindakaas. Morgen weer 300 gram vlees p.p hoop ik……